Domowa izolacja podczas COVID-19 - co warto wiedzieć? Zasady GIS

Nie wszyscy pacjenci, u których zdiagnozowano zakażenie koronawirusem SARS-CoV-2, wymagają leczenia szpitalnego. Jednak wszyscy z pozytywnym wynikiem testu muszą zostać odizolowani, żeby nie stwarzać zagrożenia dla otoczenia. Jakich zasad bezpieczeństwa należy przestrzegać? Poznaj zasady bezpieczeństwa zalecane przez Główny Inspektorat Farmaceutyczny.

Kiedy pacjent może mieć izolację domową?

Osoby, u których COVID-19 przebiega bezobjawowo lub łagodnie, nie wymagają pobytu w szpitalu. Zamiast tego lekarz może im zalecić izolację w warunkach domowych, aby nie narażały innych na zakażenie.

Szacuje się, że u ponad 80 proc. osób zakażonych koronawirusem SARS-CoV-2, dolegliwości są bardzo łagodne, niektórzy zakażeni nie odczuwają żadnych niepokojących objawów.

Właśnie tacy pacjenci w momencie pozytywnego wyniku testu na obecność nowego koronawirusa, po przebadaniu przez lekarza i wykluczeniu potrzeby hospitalizacji, zostaną skierowani na domową izolację.

Główny Inspektor Sanitarny wydał zalecenia dla takich pacjentów. Wytyczne te mają pomóc zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa na innych zdrowych członków rodziny.

Trzeba pamiętać, że osoby z najbliższego otoczenia chorego są narażone na najwyższe ryzyko zakażenia. Dochodzi do niego drogą kropelkową podczas:

• mówienia,
• kaszlu,
• kichania

albo poprzez dotyk skażonych przedmiotów.

Jakich zasad powinien przestrzegać pacjent w czasie izolacji?

Podczas izolacji domowej Główny Inspektor Sanitarny zaleca pacjentowi przestrzeganie co najmniej kilkunastu zasad.

1. Mierzenie temperatury ciała co najmniej dwa razy dziennie oraz picie minimum 1,5 l płynów. Dodatkowo należy spożywać 3-4 lekkostrawne posiłki.
2. Przebywanie przez całą dobę w jednym pokoju, w którym nie ma innych domowników.
3. Porozumiewanie się z domownikami poprzez telefon lub komputer.
4. Unikanie kontaktów z innymi domownikami na odległość mniejszą niż 2 metry.
5. Noszenie maseczki na ustach i nosie przez osoby wchodzące do pokoju, w którym przebywa chory.
6. Niewynoszenie rzeczy z pokoju, w którym przebywa chory.
7. Niewchodzenie do innych pomieszczeń, zwłaszcza jeśli ktoś w nich przebywa.
8. Jeżeli w mieszkaniu jest wspólna toaleta i łazienka, należy korzystać z niej oddzielnie, najlepiej osoba chora, jako ostatnia z domowników. Dodatkowo należy myć po sobie urządzenia, z których się korzystało, zdezynfekować WC dostępnymi dla gospodarstw domowych środkami, a przed wyjściem umyć dokładnie ręce.
9. Używanie wyłącznie własnych ręczników. Warto powiesić je w innym miejscu niż ręczniki pozostałych domowników.
10. Trzymanie przyborów toaletowych (np. szczoteczki do zębów), w pokoju, w którym odbywa się izolację.
11. Częste otwieranie okna, wietrzenie pokoju. Gdy zajdzie potrzeba wyjścia z pokoju należy nałożyć maseczkę na usta i nos.
12. Niekorzystanie z wentylatorów, klimatyzacji ani oczyszczaczy powietrza.
13. Zmienianie piżamy co dwa dni, a ręczników codziennie.
14. Wkładanie zużytej pościeli, ręczników i brudnych ubrań do worka plastikowego w pokoju, a kiedy się zapełni, wystawienie go za drzwi, tak aby inna osoba mogła zrobić pranie.
15. Wyrzucanie śmieci do plastikowego worka (warto poprosić o zawieszenia pustego worka na klamce), a kiedy się zapełni, wystawienie go za drzwi, tak aby inna osoba mogła go wyrzucić do śmietnika.
16. Używanie oddzielnych sztućców, talerzy, kubków, szklanek. Powinny być oddzielne tylko dla osoby chorej.
17. Spożywanie przygotowanych posiłków, wody i leków w swoim pokoju. Warto poprosić, aby podano je pod drzwi.
18. Wystawianie brudnych naczyń za drzwi pokoju, aby inna osoba umyła je w zmywarce, w temperaturze minimum 60⁰C z użyciem detergentu lub ręcznie, środkiem myjącym do naczyń i pod gorącą wodą. Po zmywaniu osoba myjąca naczynia musi umyć ręce wodą z mydłem.

Zasady higieny obowiązujące w domowej izolacji

W domu, w którym przebywa zakażona osoba, trzeba dbać o szczególnie o higienę. Kilka razy dziennie powinno się przecierać chusteczkami nasączonymi środkiem dezynfekcyjnym przedmioty codziennego użytku, takie jak:

• klamki do drzwi
• blaty stołów;
• uchwyt lodówki, szafek
• rączka czajnika;
• armatura łazienkowa;
• toalety i uchwyty toaletowe;
• telefony, klawiatury;
• piloty telewizyjne, tablety;
• stoliki nocne;
• włączniki światła.

Czyszczenie tych przedmiotów powinno się wykonywać w rękawiczkach gumowych. GIS zaleca też, żeby nie wycierać do sucha nadmiaru środka dezynfekcyjnego z powierzchni.

Pranie rzeczy pacjenta w domowej izolacji

Szczególne zasady dotyczą też prania ubrań chorego, pościeli i ręczników. Rzeczy tych nie wolno łączyć w pralce z ubraniami i pościelą zdrowych domowników. Brudne rzeczy powinno się wsypać do pralki bezpośrednio z worka, bez ich dotykania. Zalecana jest temperatura najwyższa dopuszczalna dla pranych tkanin, ale nie niższa niż 60⁰C.

Pranie nie może trwać krócej niż 40 minut. Chory nie powinien używać ubrań, których nie można w ten sposób wyprać. Po załadunku pralki trzeba dokładnie umyć lub zdezynfekować ręce. Co ważne GIS zaleca, żeby nie wysyłać rzeczy chorego do pralni.

Reguły obowiązujące pozostałych domowników

Gdy w domu jest pacjent w domowej izolacji wszyscy domownicy podlegają kwarantannie przez cały okres izolacji oraz 14 dni od dnia uznania osoby zakażonej za zdrową.

Dla nich Główny Inspektorat Sanitarny także przygotował specjalne zalecenia.

1. Nie można opuszczać domu, np. robić zakupów.
2. Można poruszać się w obrębie pomieszczeń, w których nie jest izolowany chory lub własnym przydomowym ogrodzie, bez kontaktu z chorym ani sąsiadami.
3. Powinno się poprosić telefonicznie lub mailowo rodzinę, przyjaciół lub pracowników najbliższego Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o pomoc, gdy potrzebne są zakupy. Pamiętać jednak należy, że osoba dostarczającą potrzebne produkty ma zostawiać je pod drzwiami.

Kiedy dzwonić po pomoc?

Jeśli pogorszy się stan zdrowia zakażonego pacjenta, który przebywa w domowej izolacji, należy niezwłocznie wezwać karetkę pogotowia.

Objawy, które powinny wzbudzić niepokój to:

• uporczywa gorączka powyżej 39⁰C;
• duszności;
• bóle w klatce piersiowej;
• krwawienia z nosa;
• wybroczyny na skórze.

Dyspozytorowi trzeba przekazać informacje o tym, że pacjent ma rozpoznaną chorobę COVID-19. Po zakażonego przyjedzie odpowiednio do tego przygotowany zespół ratowników medycznych.